| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
به حسنـ و خلقـ و وفا کسـ به یار ما نرسد تو را در اینـ سـخنـ انکــار کــار مــا نرسد
اگر چه حــسنـ فـــروشانـ به جـلوه آمده‌اند کسیـ به حسنـ و ملاحتـ به یار ما نرسد
بال کسی به اوج هوایت نمی رســـد / حتی مـلک به گرد دعـایت نـمی رسد
دسـتان آسمان به بلنـــدای آسمان / بر خاک ریشه های عــبایت نـمی رسد
آقـا بدون نور تو حتـی فرشته هـــم / گمــراه می شود به هـــدایت نـمی رسد
تو چــهــارمیــن عــــلیِّ سریر ولایتی / درک زمین به فـهــم ولــایت نمی رسد
فخر گدایی سر کویت همین بس است / صد پادشاه هم به گدایت نمی رسد
ما را غلام حـــضرت هــــــادی نوشته اند / دیوانگـــــان غیر ارادی نوشـــــته اند
وقتی قرار شد که کمـی سروری کنم / باید همیشـــــــه پای شما نوکری کنم
روی زمین که رد ونشان از شما کــم است / باید نظر به نقطه ی بـالاتری کنم
وقـــتی قرار شد به تو نزدیک تر شوم / باید کـــه الـتماس به چشـــم تری کنم
بار رسالت غم تو روی دوش من / پس می توان به عــــــشق تو پیغمبری کنم
با این گدایی تو همیشه امام عـــــــشق / باید به کل عـــالمیان ســـروری کنم
چون دل میان زلف کســـی ساده گــم شدم / شکر خدا اسیر امام دهم شدم
...ـساقیـ چمنـ گلـ را بیـ روی تو رنـ ـگیـ نیستـ
ـشـ ـمـ ـشاد خــرامانـ کنـ تا باغــ بیاراییــ...
حافظ
رندانــ تـ ـشـ ـنـ ـه لـ ـبــ را آبـیـ نـمیـ ـدهـ ـد کـسـ
گـ ـوییــ ولــیـ شناسانـ رفـ ـتـ ـند از ایــنـ ولـــــا‌یــــتــــ
حافظ